Θραύσμα από τον ώμο κλειστού αγγείου με χαραγμένη, δυσερμήνευτη επιγραφή. Βρέθηκε το 1997 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, σε επιχώσεις της Μεσοβυζαντινής εγκατάστασης, στο νότιο τμήμα της οδού ΝΜΑ II, το οποίο δεν ήταν σε χρήση την περίοδο αυτή.

Κατά τους βυζαντινούς χρόνους συναντάμε τέτοιες, χαραγμένες πρόχειρα εκ των υστέρων, επιγραφές σε αγγεία εμπορικής ή οικιακής χρήσης. Συχνά έχουν συντομευμένη μορφή, και δεν μπορούν να ερμηνευτούν με σιγουριά, διότι σκοπός τους δεν ήταν να αποτυπώσουν ένα καλοσυνταγμένο, ευανάγνωστο κείμενο, αλλά μία κωδικοποιημένη πληροφορία που απευθυνόταν σε ανθρώπους που γνώριζαν πώς να την αποκωδικοποιήσουν.

Στο θραύσμα αυτό, οι δύο κάθετες γραμμές πριν την επιγραφή φαίνεται να καταμετρούν μόδιους καθώς αμέσως μετά ακολουθούν τα γράμματα Μ και Δ. Ο μόδιος ήταν μονάδα μέτρησης της Ρωμαϊκής και της Βυζαντινής εποχής για στερεά, κυρίως σιτηρά, και για υγρά προϊόντα. Τέτοιου τύπου επιγραφές χαράσσονταν από τον έμπορο ή τον ιδιοκτήτη του αγγείου.